جاذبه های نقاشی بهانه ای است تا کودکان 3 تا 4 ساله خوب نگاه کنند، تجسم کنند و شکل ها را بسازند.يافتن تشابه و تفاوت و تکميل اشکال و رنگ آميزی و دانستن ارزش مهره ها مباحث آن است.
اولين رمز تدريس موفق، علاقه مند کردن نوآموزان به يادگيری است! 
سخنی با مادران و پدران
هم اکنون فرزند ما در حال رشد است. منش، هوش، قدرت ها و مهارت های او در حال تکميل شدن است. نيروی ذهن و مغز او با انديشيدن تکامل می يابد اندام های او به سادگی رشد می کند. اما پرورش توانايی های تفکر مانند قدرت استدلال، تحليل و نقد، خلاقيت، تمرکز و تصميم گيری به همان سادگی نيست، نياز به کار پيگير و با برنامه دارد.
سخت در اشتباهيم اگر تصور کنيم توانايی های تفکـر می تواند با تغـذيه تامين شود و خـودبه خود رشـد می کند و يا اينکه مسائل انديشه و مهارت های آن در دوران کودکی به دست نمی آيد و به دوران نوجوانی و پس از آن مربوط است . محققان و روان شناسان کودک ثابت کردند که بچه ها در 5 سالگی به 80 درصد رشد نهايی خود می رسند و شگفت آن که رشد بعدی بيشتر در جهت کمّی است تا کيفی!
بنابراين کودکان را نبايد از مسائل فکری دور نگهداشت و بايد با برنامه ای منظّم به آنها فکر کردن را بياموزيم. مشخص شده است که کودکان بسيار بيشتر از بزرگترها مستعدّ يادگيری و مهارت های فکری اند و در تمام کشورهای پيشرفته جهان آموزش تفکر برای کودکان در صدر وظايف نهادهای آموزشی است. همه برآنند که :
فکر کردن را باید از کودکی آموخت !
اما سوال اينجاست: چرا بچه ها کم تمرکزند و فکر کردن را به اندازه بازی کردن دوست ندارند. پاسخ آن است که بچه ها حاضر نيستند لذت ها و شادی ها را به تاخير اندازند. فکر کردن و تمرکز، هر بازی و عملی را به بعد موکول می کند. آنها صبر و حوصله شادی حاصل از تمرکز و فکر کردن را ندارند. اگر آنها با اين نوع شادی ها آشنا شوند قدر آن را خوب می دانند و برای آن سر و دست می شکنند.
بازی شطرنج امکان لذت و شادی حاصل از فکر کردن را برای بچه ها مهيّا می سازد. علاقه کودک را به گونه ای موثر در حل مسائل برمی انگيزد و با فعال کردن ذهن، عادت به انديشيدن را پديد می آورد.
سوخوملينسکی کسی که با عشقی بی کران سرتاسر زندگيش را وقف تدريس و تربيت کودکان کرد و 30 جلد کتاب و 500 مقاله در اين باره نوشت می گويد:
«شطرنج در آن بخش از کار ما که با گسترش الگوهای فکری سرو کار داشت نقش مهمی ايفا می کرد. کوچولوهای ما به شطرنج جذب می شدند. اين بازی به تفکر آنها نظم می بخشيد و قدرت تمرکز آنان را افزايش می داد مهم تر از همه حافظه آن ها را تقويت می کرد من می ديدم که بچه ها از نظر ذهنی می توانستند موقعيتی را که قبلا وجود داشته در نظر زنده کنند و موقعيت هايی را که احتمالا از پی می آيد از نظر بگذرانند. بدون کمک گرفتن از شطرنج نمی توان نيروی ذهنی و حافظه بچه ها را به تمام و کمال گسترش داد. شطرنج از عوامل ضروری تکامل فکری کودکان است.» (تعليم و تربيت علمی برای همگان ترجمه رضی هيرمندی)
دیدگاهتان را بنویسید